Η Λαμία του Μάκη Χάβου δείχνει να δουλεύει προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο 49χρονος τεχνικός έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια σφιχτή άμυνα, ένα δεμένο κέντρο, όμως το γκολ εξελίσσεται σε γόρδιο δεσμό...
Γράφει ο Νίκος Μώκος
Πέρασε ένας μήνας και μία εβδομάδα από τότε που ο Μάκης Χάβος ανέλαβε την ομάδα με στόχο να δημιουργήσει ένα επιθετικό σύνολο και να διορθώσει τα κακώς κείμενα στο ξεκίνημα της...
Με το καλημέρα άλλαξε φιλοσοφία, τον τρόπο προσέγγισης του παιχνιδιού, την διάταξη στον αγωνιστικό χώρο. Κατάφερε να δέσει την άμυνα, διορθώνοντας αυτό το 6 παθητικό σε δύο αναμετρήσεις και έπαιξε πιο επιθετικά.
Αυτό το είδαμε εκτός από το φιλικό με τον Απόλλων Λάρισας, σε Περιστέρι, Αγρίνιο και στα ματς με Ξάνθη και ΟΦΗ. Το είδαμε και χθες στο παιχνίδι κυπέλλου με την ΑΕΚ, παρά τις αρκετές αλλαγές που επέλεξε ώστε να δώσει τις απαραίτητες ανάσες σε παιδιά που έχουν τραβήξει το κουπί μέχρι τώρα (Αναστασιάδη, Βάντερσον, Μπλάζιτς, Μπερτόλιο, Μπαράλες).
Η Λαμία πλέον σου βγάζει μια εικόνα πως πρόκειται για ομάδα που δύσκολα θα δεχθεί γκολ. Παράλληλα κυρίως στα εντός, είναι μια ομάδα που στις φάσεις της αναμέτρησης που το θέλει πολύ, μπορεί να πνίξει τον αντίπαλό της στην πίεση. Μπλάζιτς και Δημούτσος μοιάζουν απροσπέλαστοι στα χαφ.
Βέβαια δεν μπορούμε να παραλείψουμε και το κεφάλαιο "Τερματοφύλακας" εκεί όπου ο Γιώργος Μουντάκης έχει τους πορτιέρο της ομάδας να "μασάνε σίδερα" σε κάθε προπόνηση. Σκληρή δουλειά κάτι που αποτυπώνεται και στον αγωνιστικό χώρο από τον εκάστοτε εκλεκτό.
Καλά με την αρχή και τη μέση, τι γίνεται στο τέλος;
Όλα καλά μέχρι εδώ...To μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να λύσει ο τεχνικός της ομάδας μας, είναι αυτό της επιθετικής δυστοκίας. Κάτι που μοιάζει με....κατάρα στην Λαμία αφού 2 χρονιές τώρα, δεν έχει καταφέρει να πάρει από τους επιθετικούς που επέλεξε όσα περίμενε. Και αυτό δεν το λέμε εμείς αλλά τα στατιστικά.
Πέντε γκολ έχει πετύχει φέτος η ομάδα σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Τα δύο του Αντέτζο σε Παναθηναϊκό και Παναιτωλικό, δύο επίσης για τον Επστάιν σε Παναιτωλικό και ΑΕΚ (χθες για το κύπελλο) και το γκολ-πέναλτι του Μπαράλες κόντρα στον ΟΦΗ.
Και αν σκεφτείς ότι η ομάδα σε αυτές τις πρώτες έξι αγωνιστικές του πρωταθλήματος και μία του Κυπέλλου έχει συνολικά 66 τελικές προσπάθειες και από αυτές μόλις οι 4 έχουν μετουσιωθεί σε γκολ, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά και θέλει αλλαγή.
Τώρα η αλλαγή αυτή θα αφορά τα πρόσωπα της 11αδας, θα αφορά τον τρόπο ανάπτυξης, της έμφαση (ακόμη μεγαλύτερη) στα τελειώματα των φάσεων;
Αυτό μόνον ο προπονητής το ξέρει και θα το μάθουμε και εμείς στο παιχνίδι κόντρα στην Λάρισα σε μία εβδομάδα. Ένα ματς που ήταν κομβικής σημασίας ούτως η άλλως, αλλά μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην διαιτησία, θα είναι πραγματικός πόλεμος...
ΥΓ1. Θέλω να σταθώ λίγο στην αλλαγή προσώπων στο χθεσινό παιχνίδι με την ΑΕΚ. Είναι ίσως από τις λίγες φορές τα τελευταία χρόνια που θυμάμαι την ομάδα να αγωνίζεται με αρκετές "ρεζέρβες" σε παιχνίδι κυπέλλου και το επίπεδο να είναι της ίδιας ταχύτητας. Η Λαμία έχει 30 εξίσου ποιοτικούς ποδοσφαιριστές οι οποίοι μάχονται στις προπονήσεις, για μια θέση στην 11αδα, σε έναν αγώνα επικράτησης του καλύτερου πάντα στα πλαίσια του υγειούς συναγωνισμού.
ΥΓ2. Κάποιες φορές η λύση βρίσκεται μπροστά μας αλλά δεν την βλέπουμε. Πέρυσι ο πρώην προπονητής της ομάδας το κατάλαβε κάπως αργά.
Αυτό το είδαμε εκτός από το φιλικό με τον Απόλλων Λάρισας, σε Περιστέρι, Αγρίνιο και στα ματς με Ξάνθη και ΟΦΗ. Το είδαμε και χθες στο παιχνίδι κυπέλλου με την ΑΕΚ, παρά τις αρκετές αλλαγές που επέλεξε ώστε να δώσει τις απαραίτητες ανάσες σε παιδιά που έχουν τραβήξει το κουπί μέχρι τώρα (Αναστασιάδη, Βάντερσον, Μπλάζιτς, Μπερτόλιο, Μπαράλες).
Η Λαμία πλέον σου βγάζει μια εικόνα πως πρόκειται για ομάδα που δύσκολα θα δεχθεί γκολ. Παράλληλα κυρίως στα εντός, είναι μια ομάδα που στις φάσεις της αναμέτρησης που το θέλει πολύ, μπορεί να πνίξει τον αντίπαλό της στην πίεση. Μπλάζιτς και Δημούτσος μοιάζουν απροσπέλαστοι στα χαφ.
Βέβαια δεν μπορούμε να παραλείψουμε και το κεφάλαιο "Τερματοφύλακας" εκεί όπου ο Γιώργος Μουντάκης έχει τους πορτιέρο της ομάδας να "μασάνε σίδερα" σε κάθε προπόνηση. Σκληρή δουλειά κάτι που αποτυπώνεται και στον αγωνιστικό χώρο από τον εκάστοτε εκλεκτό.
Καλά με την αρχή και τη μέση, τι γίνεται στο τέλος;
Όλα καλά μέχρι εδώ...To μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να λύσει ο τεχνικός της ομάδας μας, είναι αυτό της επιθετικής δυστοκίας. Κάτι που μοιάζει με....κατάρα στην Λαμία αφού 2 χρονιές τώρα, δεν έχει καταφέρει να πάρει από τους επιθετικούς που επέλεξε όσα περίμενε. Και αυτό δεν το λέμε εμείς αλλά τα στατιστικά.
Πέντε γκολ έχει πετύχει φέτος η ομάδα σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Τα δύο του Αντέτζο σε Παναθηναϊκό και Παναιτωλικό, δύο επίσης για τον Επστάιν σε Παναιτωλικό και ΑΕΚ (χθες για το κύπελλο) και το γκολ-πέναλτι του Μπαράλες κόντρα στον ΟΦΗ.
Και αν σκεφτείς ότι η ομάδα σε αυτές τις πρώτες έξι αγωνιστικές του πρωταθλήματος και μία του Κυπέλλου έχει συνολικά 66 τελικές προσπάθειες και από αυτές μόλις οι 4 έχουν μετουσιωθεί σε γκολ, τότε σίγουρα κάτι δεν πάει καλά και θέλει αλλαγή.
Τώρα η αλλαγή αυτή θα αφορά τα πρόσωπα της 11αδας, θα αφορά τον τρόπο ανάπτυξης, της έμφαση (ακόμη μεγαλύτερη) στα τελειώματα των φάσεων;
Αυτό μόνον ο προπονητής το ξέρει και θα το μάθουμε και εμείς στο παιχνίδι κόντρα στην Λάρισα σε μία εβδομάδα. Ένα ματς που ήταν κομβικής σημασίας ούτως η άλλως, αλλά μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην διαιτησία, θα είναι πραγματικός πόλεμος...
ΥΓ1. Θέλω να σταθώ λίγο στην αλλαγή προσώπων στο χθεσινό παιχνίδι με την ΑΕΚ. Είναι ίσως από τις λίγες φορές τα τελευταία χρόνια που θυμάμαι την ομάδα να αγωνίζεται με αρκετές "ρεζέρβες" σε παιχνίδι κυπέλλου και το επίπεδο να είναι της ίδιας ταχύτητας. Η Λαμία έχει 30 εξίσου ποιοτικούς ποδοσφαιριστές οι οποίοι μάχονται στις προπονήσεις, για μια θέση στην 11αδα, σε έναν αγώνα επικράτησης του καλύτερου πάντα στα πλαίσια του υγειούς συναγωνισμού.
ΥΓ2. Κάποιες φορές η λύση βρίσκεται μπροστά μας αλλά δεν την βλέπουμε. Πέρυσι ο πρώην προπονητής της ομάδας το κατάλαβε κάπως αργά.
